Izborna jedinica predstavlja deo teritorije Republike Srbije unutar kojeg građani Srbije sa pravom glasa, odnosno birači, glasaju za kandidate ili liste kandidata za sastav Republičke Skupštine. Tu se raspodeljuju poslanički mandati.

Srbija je jedna izborna jedinica i u njoj se dodeljuje svih 250 mandata. Zašto je ovo problem?

Prvo, poslanici ne predstavljaju građane sa teritorije iz koje dolaze, već sve građane Srbije. Ovakav sistem ne omogućava da svi krajevi Srbije budu ravnomerno zastupljeni. Tako u prethodnom sazivu nije bilo poslanika iz čak 107 opština i gradova, dok građani iz čak 13 lokalnih samouprava nikada nisu imali poslanike iz svog kraja.

Drugo, jedna izborna jedinica znači da izborna baza poslanika nije njegova opština, grad ili region, već čitava Srbija. Pošto je ona ovako široko postavljena, komunikacija sa biračima gotovo da ne postoji. Jedina odgovornost formira se na relaciji partija – poslanik.

Postojanjem jedne izborne jedinice za teritoriju cele Srbije favorizuje se nešto nedopustivo u domenu suverenosti građana – nepostojanje odgovornosti prema biračima.

Zastupljenost pojedinih stranaka nije ista u uslovima jednomandatne i višemandatne izborne jedinice, kao što i zastupljenost interesa građana nije ista u uslovima postojanja jedne i više izbornih jedinica. To nije samo statistički podatak već suštinski element reprezentativnosti parlamenta.

Građani moraju da znaju ko zastupa njihove interese u Skupštini i moraju imati instrumente da nagrade ili kazne svoje predstavnike. Zbog toga nam je neophodna hitna reforma izbornog sistema.